En nog eentje van ons Mila die haar nieuwe mobieltje ligt te bewonderen. Het mobieltje van de geboortelijst werkte niet en we zijn eindelijk achter een ander geraakt. En nu is onze kleine meid dolgelukkig. Ofwel ligt ze heel stilletjes en vol verwondering te kijken ofwel spartelt ze met haar armpjes en beentjes omdat ze helemaal blij wordt van wat ze allemaal ziet.
Mila wordt altijd maar groter en groter. Bij Marijke probeerde ze de Bumbo-seat al eens uit en ook thuis vindt ze het wel leuk. Natuurlijk niet te lang, want dat is vermoeiend voor haar hoofdje. Ze vindt het in elk geval een leuke, nieuwe uitgangspositie van waaruit ze de wereld kan ontdekken.
Vanavond moest Mila nog eens naar K&G voor twee vervelende prikjes. Ze weegt nu net 6 kg en ze meet 61 cm. Volgens de verpleegster van K&G is ons kleine muisje voor een echte groeispurt gegaan deze maand. Terwijl ze vroeger wat zwaar was voor haar lengte, is ze nu helemaal in evenwicht. Verder doet ze het nog steeds geweldig. De prikjes zelf waren weer een hel voor mama en Mila. Van zodra we in het kamertje van de dokter kwamen, begon ons spruitje al te huilen en ze hield er niet mee op tot ze weer aangekleed en wel in de wandelwagen zat. Er was zelfs geen verschil op het moment dat ze de prikjes kreeg. Krijsen was de boodschap. Alleen mama kon een beetje troost bieden. Thuis was het dan snel in bad, een grote fles (troost) en in bed. Mama en papa hebben dus niet veel kunnen genieten van hun kleine meid vandaag.
Tante Tineke heeft zich wel kunnen uitleven met haar kleine nichtje vandaag Kijk maar eens hoe goed ze het met elkaar kunnen vinden.
Nog eventjes en kleine Mila haar blogje werd 10.000 keer bekeken... Wij, als mama en papa, wisten natuurlijk vanaf het eerste moment dat we haar zagen dat ze het liefste en mooiste en schattigste meisje van de hele wereld is. Blijkbaar zijn we niet alleen.
Ben jij nummertje 10.000? Laat een berichtje achter in ons gastenboek en we verrassen je! Meer verklappen we nog niet.
Robbe ploeterde een hele namiddag lekker rond in het badje van zijn broertje. Een zalige verfrissing met zo'n warm weer. Hij deed dat lekker in zijn blootje, dus dat gaan we hier niet publiceren. Mila kan daar niet zo goed tegen. Senne die zat er rustig naar te kijken en liet zijn grote broer maar begaan. Hij heeft nog tijd genoeg voor hij ook aan die zotte toeren kan beginnen.
Mila test haar eerste wortelpapje. Het van de lepel happen gaat heel goed, maar ze snapt nog niet helemaal dat het papje bedoeld is om in te slikken. Ze speelt er een beetje mee in haar mondje en dan komt het weer naar buiten. En daarna plakt het overal natuurlijk!
Mama zit nu ook met de gebakken peren. Dus terwijl Mila weer vrolijk en gezond is (buiten nog wat snot af en toe), lopen mama en papa nu te snuffen, te kuchen en te niezen. De zakdoeken vliegen erdoor en we drinken nu maar mee van de siroop van Mila. Helaas heeft ons kleine muisje ook besloten dat ze niet meer weet wat doorslapen is. De laatst 2 weken wordt ze weer bijna iedere nacht wakker voor een extra flesje. Zelfs al dronk ze het flesje van 23u helemaal leeg, dan nog wil ze rond 4u weeral drinken... Momenteel krijgt ze alleen 's morgens nog borstvoeding, maar we moeten er allebei maar zo hard mogelijk van genieten, want ik denk dat dat ook rap gedaan zal zijn. Er komt wel iets nieuws voor in de plaats, want één van de dagen gaan we starten met papjes. Mmmmm
Voor de goede orde nog eventjes meedelen dat Mila bijna helemaal genezen is. Ze heeft nog wel wat last van snot, maar niet meer zoveel. Hoesten doet ze helemaal niet meer en de koorts is ook verdwenen. Maar... nu heeft papa wateroogjes en een neus die hem niet gerust wil laten. En hij hoest en kucht dat het een lieve lust is. Dankjewel Mila!!!
Zondag maakten we nog een kleine wandeling op het strand. Ik mocht bij mama in de zak, want mijn wandelwagen is toch niet echt voor het strand gemaakt. Hier rusten we even uit. Je ziet mij wel niet goed zitten, want mama zorgt ervoor dat de wind en de zon mij niet stoort.