Sinds gisteren moet onze kleine meid aerosollen. Zo geraakt ze misschien eindelijk eens van haar slijmpjes af! Ze ondergaat de hele operatie nog redelijk rustig, maar echt leuk vindt ze het toch ook niet. En tien minuten kunnen heeeeeel lang duren voor zo'n kleine pruts. Gelukkig helpt het wel al snel, want vorige nacht heeft Mila veel rustiger geslapen omdat ze niet meer de hele tijd moet hoesten.
Onze kleine meid wordt 5 maand vandaag. En wat heeft ze op 5 maanden toch al veel meegemaakt! Uit flesjes leren drinken, leren rondkijken, leren grijpen, leren groentepap eten, leren zitten met een steuntje in de rug, leren geluidjes maken, leren glimlachen, enz. Ze is ook al lang niet meer dat kleine pakje dat we mee naar huis namen toen we uit het ziekenhuis werden ontslagen (2.800kg en 47cm). Nee hoor, onze flinke meid weegt nu al 6.630kg. Ze ziet er dus al helemaal niet meer zo breekbaar uit als in het begin. s' Ochtends opstaan en een glimlach krijgen van onze lieve meid is een feest (ook al verschillen Mila en mama van mening over wat een mooi uur is om op te staan). Onze kleine pruts brengt leven in huis en tovert ook een glimlach op ons gezicht. Lieve Mila, dank je dat je van ons een mama en papa hebt gemaakt...
Mila kan erg genieten als ze door papa rondgedragen wordt in de draagzak. Dan kan ze de wereld ontdekken vanuit haar knusse plekje terwijl papa toch veilig in de buurt is.
Vandaag heeft Mila haar allereerste fruitpapje getest. Ze moest wennen aan het nieuwe smaakje en aan de nieuwe textuur, maar na een paar hapjes werd het papje toch goedgekeurd. Ze at het nog niet helemaal op, maar dat vonden mama en papa niet erg. Zo konden ze zelf nog eens proeven hoe fruitpap smaakt.
Nu Mila een beetje aan water begint te wennen, durfde mama haar eindelijk eens in de TummyTub te steken. De eerste poging gebeurde gisteren eigenlijk al, maar toen was papa fotograaf niet in de buurt. Gelukkig maar, want mama maakte er een kliederboel van. Ze liet de TummyTub helemaal vollopen zoals anders (vroeger werd de TummyTub alleen gebruikt om het gewone badje mee te vullen), maar ze vergat wel dat het water zou stijgen als ze Mila erbij stopte. Gevolg: een kleine overstroming in de living en de keuken. Maar Mila vond het wel heel leuk, dus was het toch voor herhaling vatbaar.
Ik mocht ook eens bij de peter van mama op schoot. Zo heb ik weer twee nieuwe schootjes ontdekt vandaag. Want de vorige keer dat ik op bezoek was, herinner ik mij toch niet zo goed. Toen was ik nog kleiner! Mama en papa wilden eigenlijk ook nog een wandelingetje met mij maken aan de zee. Het was natuurlijk weer aan het regenen, dus ging dat spijtig genoeg niet door. We zullen in de zomer nog eens terug moeten gaan voor een strandwandeling...
Vandaag reden we helemaal naar de zee om eens een bezoekje te brengen aan de meter en peter van mama. Zij wonen in Nieuwpoort, dus zie ik hen niet zo vaak. Ze vonden natuurlijk dat ik al veel was gegroeid en erg veranderd was.
Als ik moe word, kan ik me nog wel eventjes bezighouden met mijn mobieltje. Ik volg de gekke figuurtjes met mijn ogen en af en toe praat ik er wat tegen. Na een tijdje gaat het mij vervelen en dan legt mama of papa mij in de goeie positie om te slapen en dan ben ik zo vertrokken.
Hier zit ik boven op de buik van papa. Nu gaat dat nog. Binnen een paar jaartjes wordt dat al wat lastiger. Als papa gekke geluidjes maakt, moet ik heel hard lachen. Soms houden we ook privé-gesprekjes in onze eigen taal waar mama helemaal niets van begrijpt.
Het wordt pas helemaal leuk als mama ook nog wat speeltjes voor mijn neus hangt. Het liefste wat ik doe is alles wat ik vast kan pakken in mijn mond stoppen en er eens goed aan 'zabberen'.
Op zondag hebben mama en papa een beetje meer tijd om lekker veel met mij te spelen. En natuurlijk vind ik dat superleuk. In de Bumbo-seat zit ik steeds liever en ik kan het ook altijd een beetje langer volhouden. Ik ben dan ook apetrots als ik in mijn stoeltje zit te stralen.
Vandaag had mama afgesproken met haar schoolvriendinnetjes van de middelbare school. En joepie... ik mocht mee. Mama en haar vriedinnetjes hebben aan de champagne gezeten, BBQ gegeten, getetterd over vroeger en nu en heeeeeeeeel veel dessert gegeten. Normaal gezien zou ik dat allemaal supersaai vinden, maar gelukkig hebben de vriendinnetjes van mama al voor een paar speelkameraadjes gezorgd. Ik heb dus weer een paar vriendjes bijgemaakt. Op de foto zitten we allemaal op een rijtje. Van links naar rechts: Fien, ikke natuurlijk, Arthur en Fleur.
Kijk eens hoe groot ik al ben! Ik zit hier te stralen in de bureaustoel van mijn papa. Normaal mag ik hier altijd op zijn schootje zitten, maar zelf op de stoel zitten vind ik nog leuker. Nu moet ik nog moeitde doen om mooi recht te blijven zitten... wacht maar af tot ik zelf de stoel kan laten draaien.
Jippie, we vieren feest voor mama vandaag. Papa en ik zijn al de voorbereidingen aan het maken om haar straks te verrassen als ze wakker wordt... Lekker ontbijt op bed, bloemetjes en een verrassing die papa en ik samen hebben gemaakt voor haar. Het mysterie van de rode vlekken zal zometeen opgeklaard worden. (papa en ik hadden met vingerverf gespeeld, maar het lukte nog niet goed om binnen de lijntjes te blijven)
Alle andere mama's willen we ook een gelukkige mamadag wensen !!! Hip hip voor jullie...
...morgen beginnen ze aan het huisje van Mila, papa en mama! We zijn alledrie een beetje zenuwachtig. Net als naar de geboorte van Mila kijken we hier al lang naar uit en nu is het EINDELIJK zover. Joepie!
Mila
Hier zit ik boven op de buik van papa. Nu gaat dat nog. Binnen een paar jaartjes wordt dat al wat lastiger. Als papa gekke geluidjes maakt, moet ik heel hard lachen. Soms houden we ook privé-gesprekjes in onze eigen taal waar mama helemaal niets van begrijpt.
