Onze kleine meid is ziekjes. De buikgriep van papa is ook in haar kleine buikje gekropen en nu is eten niet meer zo fijn! Donderdag was de groentepap al teruggekomen toen Mila bij Marijke was. Dus werd ze vrijdag een dagje in de watten gelegd door oma. Daar kotste ze als afscheid de hele tapijt onder. Sorry oma! En die avond wilde verder niets in het buikje van onze kleine schat blijven zitten. Zelfs het kleinste slokje water niet... en dus ook de medicijnen niet. Gelukkig kreeg ze om 1 uur 's nachts een hongertje en de inhoud van dat nachtelijke flesje is wel blijven zitten. Het ochtendflesje ging er helemaal in en kwam er weer helemaal uit. Helaas! Vandaag ging het redelijk goed (alleen maar flesjes, dat wel), maar vanavond hebben we weer niets in het maagje van onze kleine lieverd gekregen. Dat wordt dus weer een nachtelijk flesje. Hopelijk gaan de stoute buikbeestjes weer snel weg en laten ze onze lieverd gerust!
Mila met het cadeautje van mama en papa - deze keer omgetoverd tot een getunede driewieler! Alleen zijn de beentjes van de kleine schat nog wat kort. Op de toppen van haar tenen lukt het echt niet. Maar ze vindt het wel een leuk nieuw speeltje.
Vandaag had Mila haar 'grote' verjaardagsfeest. Met nonkels, tantes, oma's, opa's, enz. Het was een drukke (en vermoeiende) boel, maar wel heel leuk. Mila had een lekker verjaardagscake en een grote chocoladetaart voor haar verjaardag. Dus 2 kaarsjes om uit te blazen ook al werd ze nog maar 1. En dat blazen lukte nog steeds niet Gelukkig waren meter, peter en mama er ook om een beetje te helpen. Papa die kon vandaag jammer genoeg niet helpen. Die hield zich heel rustig in de zetel, want hij voelde zich heel erg ziekjes (buikgriep ). Heel zielig! Mila kreeg nog maar eens een heleboel cadeautjes (bedankt allemaal!) en ze keek verwonderd naar wat er allemaal gebeurde. Om 17 u werd ze er toch een beetje te moe van en ging ze zalig slapen en dromen van verjaardagstaarten met kaarsjes en balonnen en cadeautjes en ... Tot ze wakker werd met grote honger en een lekkere boterham verslond! Nog eventjes spelen en dan was het tijd voor mama om haar kleine meid en haar zieke ventje thuis in bedje te gaan leggen.
Morgen na twee weken terug naar Marijke: dat zal even wennen worden, maar ook daar wacht nog een verjaardagsfeestje!
Lichtjes, beweging en muziek! Daar kan Mila haar oogjes niet vanaf houden! Dankjewel voor het kaartje oma en pepe (en voor de tantes en nonkels ook nen dikke merci!).
Een eerste kaarsje en een eerste verjaardagskroon horen er natuurlijk bij. De kroon zat niet zo lekker en Mila had meer zin om de kaars vast te pakken dan om ze uit te blazen. Met een beetje hulp van mama en papa lukte het toch.
Het grootste cadeau voor Mila vandaag is dat mama en papa de hele dag tijd voor haar hebben! Dus: samen met de blokken spelen, liedjes zingen, een wandelingetje doen, lekker samen eten, gezellig boekjes lezen, ... Een echt feest!
Mila wordt al 1 jaar vandaag. Wat groot! En zo snel! Mama en papa moeten vandaag weer een beetje terugdenken aan vorig jaar: toen onze kleine meid als een hulpeloos klein ding op de wereld kwam. We waren die dag allebei een beetje overdonderd door wat ons overkwam. Maar onze liefde voor haar was direct heel groot. Ondertussen kennen we onze kleine Mila al een jaar. We herkennen haar eigen maniertjes, we weten waar ze van houdt, we kunnen samen lachen en spelen, ... Groei maar rustig verder kleine meid, wij zijn er voor jou!
Jaja, de eerste eindejaarsparty van onze kleine meid zit erop! Vorig jaar werd mama nog overal de deuren binnengerold, maar nu kan onze kleine spruit zelf gaan en staan waar ze wil. Ze vond het best wel gezellig om te spelen met al haar vriendinnetjes! Wat een meidengroepje! Binnen een paar jaar houden we het gegiechel waarschijnlijk niet meer in de hand, maar voorlopig lukt dat nog wel. Tegen 00.00 u lag onze kleine meid natuurlijk al in dromenland. Zelfs het vuurwerk haalde haar niet uit haar slaap. Alleen wanneer mama en papa terug naar huis wilden omdat ze ook nood kregen aan hun bedje, werd ze nog even wakker. Gelukkig nieuwjaar!
Na een week vol koorts is Mila nu eindelijk beter. Een laat dokterbezoekje op donderdagavond maakte duidelijk dat Mila bronchitis had. Ze moest dus ook nog aan de aerosol. Dat laat ze redlijk goed toe (op voorwaarde dat ze ondertussen tv mag kijken - voor wat hoort wat). De koorts is nu al 3 dagen helemaal verdwenen en wat achterblijft is een reutelende hoest. Hopelijk verdwijnt die ook helemaal met de hulp van de aerosol. Morgen mag onze lieve meid in elk geval terug met haar vriendjes gaan spelen bij de onthaalmoeder. Want die heeft ze gemist!
Oze kleine poppemuis is helemaal ellendig vandaag. Ze heeft een beetje koorts, prut in de ogen, prut in de neus, een lastige hoest en een ontstoken oortje. Conclusie van de dokter: verkoudheid + oorontsteking. Ocharme toch! Gelukkig lukt het goed om te slapen vandaag. Hopelijk kan Mila een beetje bijtanken zo en voelt ze zich tegen morgen beter. Straks als ze terug wakker is gaan we ook de medicijntjes bij de apotheek afhalen en dan barst de strijd tegen de lastige microben helemaal los! Want wij willen ons meisje weer zien spelen en lachen! En wel zo snel mogelijk.
Mila, Vorig jaar zat je nu nog knus in mijn buik en begon ik heel erg af te tellen naar januari. Het werd allemaal een beetje zwaarder en ik werd vooral heel nieuwsgierig naar dat beweeglijk dingetje in mijn buik. Maar eerst moest ik zelf nog een jaartje ouder worden en dan papa. Daarna volgde Kerst en Nieuwjaar... en dan... sneller dan verwacht, besliste je ineens dat je tijd daar was. Ook nu moeten er nog heel wat feesten passeren, maar dan volgt het 'grote feest'. Je eerste verjaardag! Ik had vorig jaar nooit kunnen denken dat jij zoveel nieuwe ervaringen met je mee zou brengen. En ook al hield ik al van je toen je nog een buikbaby'tje was, lieve kleine Mila, nu je er bent ben ik pas helemaal weg van jou.